برآورد سهم دیابت بر بار بیماری های قلبی و عروقی در استان کرمانشاه

مقدمه و اهداف: باتوجه به تمایل سیاست گذاران نظام سلامت به آگاهی از تأثیر کاهش شیوع یک عامل خطر بر تغییر بار بیماری، مطالعۀ حاضر با هدف تعیین آثارکاهش شیوع دیابت بر بار قابل انتساب به بیماری های قلبی و عروقی در استان کرمانشاه انجام شد. روش کار: به منظور محاسبۀ سهم تأثیر بالقوه و درصد بار قابل انتساب بیماری های قلبی و عروقی از روش ارزیابی خطر مقایسه ای سازمان جهانی بهداشت استفاده شد. داده های شیوع دیابت برای استان کرمانشاه از سومین دورۀبررسی کشوری نظام مراقبت عوامل خطر بیماری های غیرواگیر در سال 1386 استخراج گردید. شاخص اندازۀ اثر دیابت بر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی، یعنی نسبت مخاطرۀ تطبیق یافته برای متغیرهای مخدوش گر نیز، برگرفته از یک مطالعۀکشوری است. نتایج: سهم بیماری دیابت در کاهش بار قابل انتساب به بیماری های قلبی و عروقی در زنان، در صورتی که شیوع را به صفر برسانیم، برابر با 2/11درصد، و در حالتی که شیوع را به 4 درصد برسانیم، برابر با 7/5 درصد است. همچنین، بار قابل اجتناب در مردان، در صورتی که شیوع را به صفر برسانیم، برابر با 6/5 درصد و در حالتی که شیوع را به 3 درصد برسانیم، برابر با 9/2 درصد است. نتیجه گیری: برای تصمیم گیری بهتر سیاست گذاران نظام سلامت پیشنهاد می شود که گزارش بار قابل اجتناب بر اساس مطالعه های به روز شده محاسبۀ بار بیماری و به صورت تعداد سال های از دست رفتۀ تعدیل شده با ناتوانی انجام گیرد.